Beata Drzazga – Wiceprezes Poland in Silicon Valley Center

Słowo „innowacje” towarzyszy każdej strategii rozwoju. Pro-blem polega na tym, że w wielu miejscach – również w Polsce – innowacje nadal rozumiane są jako coś, co zaczyna się od tech-nologii. Tymczasem w rzeczywistości technologia to narzędzie, nie cel.

To pozornie proste przesunięcie punktu ciężkości ma fundamentalne znaczenie. W Polsce, zwłaszcza w środowisku naukowym, nadal pokutuje model „technology push”. Mamy świetny zespół badawczy, tworzymy zaawansowane rozwiązanie, a potem gorączkowo szukamy dla niego zastosowania. Taka innowacja często pozostaje zamknięta w laboratorium. Jej los zależy od grantów, a nie od realnego popytu.

Rynkowe innowacje działają inaczej, najpierw poznajesz potrzebę, potem dobierasz narzędzie, następnie budujesz strategię budowy przewagi konkurencyjnej, bo wiadomo, że gdy tylko odniesiesz sukces, pojawią się naśladowcy. Ten sposób myślenia staramy się promować w ramach Poland in Silicon Valley Center. Naszym celem jest nie tylko przekazywanie kontaktów czy wiedzy o fundraisingu – choć to ważne. Najistotniejsze jest pokazanie, że Dolina Krzemowa to nie tylko miejsce, ale sposób działania. To środowisko, które nauczyło się, że postęp nie polega na komplikowaniu rzeczywistości, lecz na upraszczaniu jej w sposób inteligentny, intuicyjny i skalowalny.

Z rozmów, które prowadzę z polskimi przedsiębiorcami odwiedzającymi USA, wynika, że zaskoczenie budzi nie tyle poziom technologiczny, co styl pracy – radykalnie zwinny, oparty na zaufaniu i samodzielności zespołów. W Kalifornii lider nie buduje autorytetu poprzez władzę, lecz poprzez zdolność do inspirowania i słuchania. Procesy nie są celem, lecz narzędziem wspierającym działanie. Pracownicy nie boją się zgłaszać pomysłów, bo wiedzą, że ich głos ma znaczenie. Kultura organizacyjna opiera się na eksperymentowaniu, szybkiej walidacji modeli biznesowych i ciągłym uczeniu się – także z błędów.

Nie chodzi o to, żeby kopiować amerykański model. Polska ma swoje atuty: ogromną determinację, wysoki poziom edukacji technicznej, coraz silniejsze środowisko startupowe. Ale potrzebujemy zmiany paradygmatu – odejścia od postrzegania wdrażania innowacji jako jednorazowego projektu. Należy je traktować jako trwałą kompetencję organizacyjną. Nie tylko w startupach, ale także w korporacjach, firmach rodzinnych, sektorze publicznym i edukacji.

W tym kontekście warto uświadomić sobie, że dziś nawet najmniejsza firma może działać globalnie. Dzięki cyfrowym kanałom sprzedaży, platformom e-commerce, międzynarodowym systemom płatności i pracy zdalnej, jednoosobowa firma lub mały zespół z Polski może oferować swoje usługi w kilkudziesięciu krajach. To nie tylko rewolucja w dostępie do rynków, ale i szansa na dywersyfikację – przychodów, ryzyka, zasobów talentów. Jednak żeby w pełni z niej skorzystać, nie wystarczy dobra technologia. Potrzebne jest strategiczne myślenie o tym, jak zbudować unikalną propozycję wartości, jak utrzymać elastyczność w zmieniającym się środowisku, jak stworzyć kulturę, która przyciąga ludzi zdolnych, niezależnych i kreatywnych. To są elementy, które decydują o długoterminowej przewadze.

Chciałabym również podkreślić rolę kobiet w tworzeniu takich organizacji. W Dolinie Krzemowej rośnie świadomość, że różnorodność zespołów to nie kwestia poprawności politycznej, lecz skuteczności. Empatia, zdolność budowania relacji, zarządzanie w oparciu o zaufanie i komunikację – to kompetencje, które stają się najważniejsze w nowoczesnym przywództwie. Sama, jako przedsiębiorczyni i współtwórczyni wielu firm, doświadczam tego codziennie. Cieszę się, że również Poland in Silicon Valley Center wspiera kobiety, które mają odwagę działać w nowatorski sposób, niezależnie od branży czy kraju.

Podsumowując, innowacje to nie magiczne słowo. To sposób myślenia, który zaczyna się od człowieka – jego potrzeby, problemu czy marzenia. Nie rodzą się w laboratorium ani w sali konferencyjnej. Rodzą się wtedy, gdy odważymy się myśleć inaczej, z gotowością do działania.

Źródło: rpbiznes.pl